Van blijdschap en enthousiasme en tegen alle schrijfregels in, geef ik gelijk maar de clou van deze blog weg. Na tien jaar triathlon betalen alle trainingsuren eindelijk uit.

IK STA OP HET PODIUM!!!

Mijn finishtijd van 2.06u op de 1/4e Triathlon in Waalwijk was genoeg voor een 10e plek overall en een 3e plek H40+ . De tijd van medailles, vaantjes en finisher shirts is over. De buit van deze wedstrijd is een hortensia van evenementsponsor Forever & Ever met een gevoelswaarde van een Lauwerkrans. Daarbovenop een mooie trofee die ik voor mij gelijk is aan een Kona slot. Hoe kleine dingen een veertigplusser zo blij kunnen maken.

Zo nu weet iedereen het. Wil je ook nog weten hoe ik zorgvuldig de pro-tips van Frederik van Lierde om zeep hielp? En dat mijn nieuwe motto: “Hoe ouder hoe sneller” toch niet altijd op gaat? Lees dan nog een stukje verder…. Maar het belangrijkste weet je nu: IK STA OP HET PODIUM!

Van pro to kampioen prutsen

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is tanis-triathlon-2.jpg

Oud-triathleet en coach Frederik van Lierde gaf mij als tip dat je het beste bij nog 1 minuut te gaan je horloge al aan kan zetten. Zo kan er bij de start niets mis gaan en kun je direct starten. Achteraf trek je gewoon een minuut van je tijd af. Zo gezegd zo gedaan en als pro gestart. Na iets meer dan 17 minuten kom ik het water uit. Dat is voor mij zeker niet slecht en na een paar keer misgrijpen naar het koortje van m’n wetsuit heb ik toch een hele vlotte wissel.

Na de balk spring ik de fiets op en ga ik direct in aero positie. Tot nu toe klinkt het vrij professioneel totdat ik gedachteloos besluit even van scherm te wisselen op m’n horloge. Als een beginneling zat ik te prutsen aan m’n horloge en ik drukte natuurlijk het verkeerde knopje in. Gevolg: ik was ineens aan het hardlopen op de fiets. Maar goed, met triathlons loopt nooit altijd alles zoals het moet lopen, maar 37.5km/u lopen ziet er achteraf op Strava toch wel een beetje raar uit 😉

Ik probeer me niet van de wijs te laten brengen en de hoofdrekenmachine aan te zetten. Na wat kilometer ‘goal seeking’ kwam ik uit op een ‘race pace’ van 1.36min/km gemiddeld om op een tempo van 37.5km/u uit te komen.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is tanis-triathlon-4-edited.jpg

Hoe ouder hoe sneller deel III

Naast mijn lijfspreuk: “Ik wil er veel voor doen, maar niets voor laten” indoctrineer ik sociale media sinds het begin van dit jaar met het motto: “Hoe ouder hoe sneller”. Na een PR op de halve marathon bij de CPC 1.23u en een PR op de marathon in Rotterdam 2.53u was een PR op de 1/4e triathlon het nieuwe doel.

Gelukkig gaat mijn nieuwe motto: “Hoe ouder hoe sneller” niet altijd op want voor m’n top 10 klassering moest ik er de laatste 50 meter nog wel een 50+er uitsprinten. Maar goed, ik kom uit Den haag en met een aantal Beach Challenge cross triathlon events achter mijn naam en een dochter op paardrijden is een 50 meter sprint door mul zand in de dressuurbak mij op het lijf geschreven.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is tanis-triathlon-5.jpg

Normaliter zingen m’n dochters mij de oren van het hoofd en hebben ze de neiging om liedjes op unlimited repeat te zetten. Eenmaal thuis was het mijn beurt. Sinds zondagmiddag horen ze niets anders als “We are the champions”. Met een beker op het nachtkastje slaapt het toch lekkerder als met een medaille onder je kussen. Ondertussen droom ik nog even verder van een echt Kona slot en zweef ik deze week op een roze wolk naar m’n werk met een extra hortensia in de tuin 🙂

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is tanis-triathlon-3.jpg