Tijdens mijn studie in Tilburg heb ik mijn vrouw ontmoet op de tennisbaan. Je zou ons in die tijd kunnen zien als de Steffi Graf en Andre Agassi van Tilburg. Nou ja op een iets ander niveau dan… Vele games, sets & matches later zijn we nog steeds samen. Mijn rackets heb ik kort geleden de deur uit gedaan. Mijn vrouw daarentegen heeft zich een weg richting niveau 2 geslagen. Waar we ons vroeger samen in het zweet werkten, ben ik tegenwoordig toeschouwer als zij met iemand anders mixt. Dankzij mijn cadeau op Valentijnsdag (5 bootcamplessen), besefte ik wederom wat echte liefde is. Na een paar ‘die-hard’ wedstrijdverslagen (deze en deze) dit keer dus een wat meer cheesy stukje.

Liefde is……

DE80ADE6-132F-4288-A7EC-DE7373A8BDC1………. samen sporten

Vorig jaar werd ik met Vaderdag getrakteerd op een ‘vader-dochter bootcamp’ bij de kinderdagopvang. Samen met mijn jongste dochter kroop ik een hele ochtend door tunnels en gooiden we ballen door hoepels. We hinkelden hand in hand over het schoolplein en we maakten de hoogste kikkersprongen. Daarna was het tijd om op te drukken in de babyhoek, dat wil zeggen ik ging opdrukken met haar op m’n nek. Tot slot was het medailles graven in de zandbak. Niets zo mooi als samen sporten. Bijna een jaar later weet ze nog precies wat we gedaan hebben. Ik herinner me als de dag van gisteren haar blije gezicht als we elkaar een high five gaven en hoe trots mijn kleine ‘golddigger’ met haar glanzende plastic medaille rondliep.

IMG_2396……… loslaten

Vorig jaar liep mijn jongste dochter bij de Royal 10 tijdens de kids run haar eerste hardloopwedstrijd en daarbij had ze mijn hand niet eens nodig, Over twee weken wordt ze 4 en maandag gaat ze voor het eerst echt naar de basisschool. Dat is het moment dat ik haar ook figuurlijk zal loslaten en ze zelf haar eigen prijzenkast bij elkaar moet gaan verzamelen. Ik vertrouw erop dat zij ook daar haar weg zal vinden.

……….je partner de auto uit zetten

Als we ergens naar toe gaan word ik regelmatig 10/15km voor bestemming uit de auto gezet om het laatste stuk te lopen. De kinderen vinden het volstrekt normaal dat ik in sportkleding de auto in stap en de hele dag uit bidons drink. Het sporten zie ik niet als een vanzelfsprekendheid maar als een voorrecht waar veel wikken/wegen/plannen en keuzes maken met de rest van de familie achter schuilgaat.

image2……samen naar bed en alleen wakker worden

Je kunt het ook associeren met een ‘one night stand’. Met elkaar naar bed gaan en voor het ontbijt de deur uit. Een efficiënte energieverbranding kan je namelijk trainen te trainen op een lege maag. Je vraagt je bijna af wat vrouwen toch zien in een triatleet? Als ze hem tussen het trainen door überhaupt al zien? Misschien wel de veiligheid dat het mannen met een ijzeren discipline zijn waarvan je weet dat ze nooit vreemd zullen gaan omdat het hen een training kost?

IMG_2419….je laten masseren door je oude liefde

Komende weken ga ik in de training richting de marathon van Rotterdam de snelheid en de kilometers wat opvoeren en dan is herstel erg belangrijk! Hoe moeilijk ik dit soms ook vind, want het liefst loop ik iedere dag en zo hard mogelijk. Om blessures te voorkomen kan je je laten masseren door je liefje. Zelf val ik terug op een oude liefde. Je voeten uitrollen met een tennisbal is een goede manier om de peesplaat onder je voet te masseren en laten herstellen. Bij deze oefening stretch je de voet en verminder je de spanning. En zoals je ziet dit kan je gewoon lekker voor de tv doen.

img_0318……. elkaars tekortkomingen omarmen

Mijn oudste dochter is vijf. Excuus, ze kan tegenwoordig een beetje lezen dus laat ik het voor de zekerheid maar helemaal correct zeggen; vijf én een half! Tot voor kort, nou ja in mijn gedachten nog steeds, was papa de allersterkste en degene met wie ze later zou gaan trouwen. Standaard belooft ze mij ontelbaar kusjes als ik een wedstrijd win, 20 als ik tweede en 10 als ik derde word. Helaas sta ik maar zelden op het podium. Toch behaal ik (net als een groot deel van de andere lopers) regelmatig een overwinning op mijzelf.

IMG_1275Afgelopen week was ze met zwemles voor het eerst in 1 keer door het gat onder water gezwommen. Apentrots was ik natuurlijk. Ze vertelde nog wel dat haar vriendinnetje het wel heel vaak moest proberen en dat het uiteindelijk in een ondieper badje pas gelukt was. Vervolgens legde ik mijn dochter nog uit dat het niet uitmaakt of iets lukt als je het maar probeert en dat het soms net zo knap is als iets na 10 proberen lukt als gelijk na de eerste keer. Vervolgens vertelde ik haar dat ik zelf ooit een gat in de lucht zou springen als ik na al die hardloopwedstrijden, al die keren proberen, 1 keer zou winnen. Ze keek me even bedenkelijk aan en daarna naar boven naar het plafond (waar ik dus volgens haar gedachten doorheen zou moeten springen)….. oké pap je krijgt van mij gewoon nu ook 10 kusjes. Welterusten kleine zwemkampioen en tot morgen.