img_6241Afgelopen weekend was de IM Maastricht. De nummers 1 tm 3 kropen het podium op om hun prijs in ontvangst te nemen. Komende zondag neem ik deel aan de halve triathlon in Leiderdorp. Vorig jaar had ik eigenlijk geen echte kans om te winnen omdat Youri Severin voor mij eindigde…. en 27 anderen! Dit jaar ben ik nog beter voorbereid. Omdat wedstrijdvisualisatie een onderdeel is dat bij de voorbereiding hoort, heb ik niet alleen de route goed in m’n hoofd maar ook het podium. Stel dat ik dit jaar, al is het maar half zo moe als de IM deelnemers in Maastricht, het podium op mag kruipen zie ik mijzelf niet een blog schrijven na zo’n wedstrijd. Om me net als Bas Diederen na een grote inspanning direct op het fastfood (groot stuk pizza in zijn geval) te kunnen storten, lijkt het me verstandig om dit keer eens een blog vóór de wedstrijd te schrijven.

Obsessed is the word the lazy use to describe the dedicated

Vanaf het moment dat ik in januari m’n triathlonkalender heb samengesteld denk ik continu: “Wanneer kan ik trainen en wat ga ik trainen”. Als ik niet aan het trainen ben, praat ik er wel over of ben ik aan het eten. Ik kan begrijpen dat voorgaande beschrijving op niet-triathleten wellicht geobsedeerd overkomt. Ik noem het passie en doorzettingsvermogen. Talent kun je hebben maar de kilometers moet je zelf maken. Kortom, zoals ik laatst in een Engels artikel las: “Triathletes aren’t born, they are made”.

trainingHoe ik train voor een halve triathlon met een full-time baan en een sociaal leven?

Combineren kun je leren

Regelmatig probeer ik trainingen te combineren. Voor looptrainingen stap ik af en toe 10/15km voor de eindbestemming uit de auto. Ik fiets naar bbq’s met vrienden. Kinderen gebruik ik als kettlebell in de speeltuin. Een tijd geleden heb ik zakelijk zelfs met iemand uit Londen in sportkleding bij zijn hotel afgesproken. De ultieme ‘meet&greet’.

Het lijkt alsof ik echt alles uit mijn beschikbare tijd haal, maar 1 ding mist er nog: een coach. Met een professioneel trainingsschema zou ik wellicht nog meer uit mijn tijd kunnen halen. Op dit moment zorg ik dat ik ieder onderdeel minimaal 1x per week train. Hardlopen doe ik vaak 3x per week: een snelle loop, een interval en een duurloop en soms een rustig loopje tussendoor. Zwemmen 1x per week en als het kan het liefst in zee. De sluitpost van mijn sportbestaan is fietsen. Ik fiets naar afspraken en m’n tacx staat bijna standaard in de woonkamer voor verloren momenten.

taperingTapering is a necessary evil

Na al dat trainen is het komende zondag ‘matchday’. Pas in de laatste week voor de wedstrijd breekt het moeilijkste moment voor triathleten aan, taperen. De eerste dagen slaat de twijfel toe. Ben ik er klaar voor, heb ik genoeg kilometers in de benen. Deze onzekerheid maakt langzaam plaats voor onrust in m’n lichaam waarbij ik mezelf afvraag of ik het vol kan houden om nog een dag niet te sporten? Trainen is een ingesleten bijna dwangmatige verslaving waarbij de onrust toe slaat na een paar dagen niet sporten. Een zwemmer die droog ligt, een hardloper waarbij het even niet loopt of een fietser waarbij het even niet op rolletjes loopt. Dat je in dat geval maar beter uit de buurt kunt blijven, daar kunnen we het wel over eens zijn denk ik.

img_6232Ik taper dus ik sport

Je kunt alleen maar ‘taperen’ als je ook veel sport. Maar als je veel sport is ‘taperen’ juist het moeilijkste onderdeel van de hele voorbereiding. Ik check continu het weer van de wedstrijddag. Heel stiekem zondig ik met een hardlooprondje waarvan ik bij terugkomst denk “zo’n kort rondje is eigenlijk het strikken van m’n hardloopschoenen niet waard”. Ik bekijk welke sportvoeding ik op welke kilomer tot me wil nemen. Het liefst zou ik een boterham met pindakaas om m’n frame tapen ipv die gelletjes. Verder is het zaak om niets nieuws te proberen, je horloge op te laden, spullen klaar te leggen en te zorgen dat je tot de nok toe gevuld met koolhydraten aan de start verschijnt.

Nog een paar tips:

  • Voorkom last minute trainingen
  • Slaap, slaap, slaap. Ieder andere vorm van uitrusten is ook goed.
  • Eet voldoende. Ondanks dat je minder traint, moet je voldoende blijven eten zodat je lichaam goed herstelt.
  • Leg de routekaart onder je kussen zodat je de route kunt dromen.
  • Doe geen gekke dingen. Het is niet verstandig een nieuwe trainingsvorm/sport of nieuwe schoenen uit te proberen omdat je hierdoor een blessure op kunt lopen.
  • Koolhydraten stapelen hoeft pas in de laatste dagen. Zelf geef ik de voorkeur aan een goede rode studenten pasta tot hij m’n oren uit komt.
  • Leg je spullen voor de wedstrijddag ruim op tijd klaar.
  • Houd de weerberichten goed in de gaten zodat je weet wat je te wachten staat.

Een lekker ochtendje sporten

Race day isn’t the challenging part its the reward for all the training

Aanstaande zondag 13 augustus is het zover en ga ik in Leiderdorp een lekker ochtendje sporten. Een normaal mens verstaat onder een lekker ochtendje sporten geen 2500m zwemmen, 87km fietsen en 20km hardlopen maar een triatloot, zoals een clubgenoot zichzelf noemt, wel. De start is om 8.30 en om 13.30 heb ik een afspraakje met het finishlint volgens mijn raceplan.

Raceplan

06.00 wekker gaat af in Den haag

06.30 in de auto richting Leiderdorp

7.15 inchecken wedstrijdsecretariaat

7.30 met gelletjes behangen fiets neerhangen

8.00 in de rij voor de wc

8.10 start van het gevecht met m’n wetsuit

8.25 worsteling met m’n wetsuit gewonnen (hoop ik)

8.30 startschot

9.15 uit het water en zwem/loop transitie

9.17 over een hobbel bij de start en m’n bidon verliezen net als vorig jaar

11.55 fiets/loop transitie

13.00 zware benen, beetje misselijk

13.25 sprintje

13.30 handen omhoog onder de finishboog

13.35 dropjes, water en winegums

13.45 aan de friet met een witbier

En na de wedstrijd zweer ik een maand geen pasta meer te eten of banaan aan te raken.