Het sprookje van de PR en de 7 dwergen

Vermomd als één van de 7 dwergen voel ik dat het vandaag een memorabele wedstrijd gaat worden. Het is de derde keer dat ik deelneem aan de Dam tot Dam loop, maar de eerste keer in m’n hele hardloopcarrière dat ik in de regen start.

M’n strijdplan valt deels in het water

Gezien de hoeveelheid regen twijfel ik of ik een duikbril of m’n gewone bril op zet. Starten met een duikbril op is wel wat ik graag doe, maar liever niet tijdens een hardloopevenement. Een badmuts voor de aerodynamica krijg ik later nog wel als tip maar dan is het al te laat. M’n strijdplan blijft uiteindelijk beperkt tot twee dingen:

Het niet maken van de fout om de IJtunnel weer te snel in en uit te rennen
Het voornemen om de eerste paar kilometer iig nog zonder natte voeten door te komen.

Deel één lukt dit jaar voor het eerst. Deel twee viel letterlijk en figuurlijk in het water. Wandelend naar de start is het al een groot waterballet. Wellicht had ik beter flippers aan kunnen doen.

Plassen stampen ‘it is’!

Ondanks dat ik behoorlijk vooraan sta, moet ik naast de plassen ook nog een honderdtal mensen ontwijken. Ik houd lang zicht op de eerste dertig lopers van de wedstrijd. En eenmaal op stoom lijken de druppels op mijn hoofd te verdampen.

Ontelbare zilveren regendruppels kussen m’n schoenen. De druppels die ernaast vallen maken een tikkend applaudisserend geluid langs de gehele route. In no time zit ik op 5 kilometer. Ik voel me goed en zoals het gezegde: ‘save some for a rainy day’ heb ik het gevoel dat ik aan één lange sprint bezig ben.

Na regen komt zonneschijn

Onderweg zijn er de bemoedigende woorden van vrijwilligers. De supporters onder party tenten en grote visparaplu’s geven me net dat mentale een duwtje in de rug. Dit alles gecombineerd met de muziek van de vele dj’s langs weet ik het zeker ‘je moet niet wachten tot de storm over gaat maar leren hoe je in de regen moet dansen’.

Ik hou van mensen die lachen in de regen

Op kilometer veertien word ik voor het eerst ingehaald. Nadat de jongen zo’n 5 minuten achter mij gelopen heeft komt hij naast me lopen. Het is een goedlachse Zuid Afrikaan die me complimenteert met m’n stijl en zegt dat ik achter hem moet blijven. Het lukt me even maar ik moet hem laten gaan. Ondanks dat heb ik super lekker gelopen: 1.04,09. Officieel een nieuw PR. Het kan het zijn dat ik tijdens een halve marathon al eens harder gelopen heb, maar zo snel gezwommen heb ik iig nog nooit.