Ken je die mop van die loper die ging lopen?

Nou die liep niet 🙂

De wedstrijd in Schoorl werd vorige week afgelast vanwege de storm Ciara. Maar omdat ik mijn vorige blog afsloot met ‘to be continued…..’ toch nog even een kleine toelichting.

Tot de nok toe gevuld met koolhydraten werd ik dus zondag 6.30 wakker en zag ik dat de wedstrijd niet door ging. M’n activiteitsniveau was in aanloop naar de wedstrijd toe al twee dagen op rij gedaald tot 50%. Nog een dag niets doen was geen optie!

Geen Polar Power Train om me uit de wind te houden, maar ik beloofde mezelf dat er gelopen zou worden. Al moest ik met zandzakken rond m’n middel door Delftland struinen. Zo gezegd zo gedaan. Op tijd op pad om de ergste wind te mijden. Uiteindelijk liep ik diagonaal tegen de wind in hangend door de Delftse weilanden. Op de terugweg wind mee en met grote stappen snel thuis. Dit was even uitwaaien 2.0.

Ach soms gaat het even niet voor de wind en moet je roeien met de riemen die je hebt. Het voordeel van zelf een rondje hardlopen is dat je gewoon 1 minuut voor de start naar de wc kunt en lekker snel thuis bent. Al had ik natuurlijk liever in Schoorl gestart. Maar goed wat niet is, is niet. En ik had natuurlijk gewoon recht op die 30km! In plaats van een prachtige gestyleerde foto van een fotograaf moeten jullie het nu doen met een verwaaide selfie. Geen perfecte foto maar ach heej niemand is perfect. Laat staan het weer.