Zenuwen, wie kent ze niet?

First timers zenuwen

Zenuwen, wie kent ze niet? Tijdens mijn eerste hardloopwedstrijd zo’n 7 jaar geleden ging er in sporthal de Wielepet te Monster een wereld van vaseline, poepgeur en wedstrijdspanning voor mij open. Toen ik hier na een aantal wedstrijden eenmaal aan gewend was waagde ik mij aan een eerste triathlon. Er brak acuut paniek uit bij het uitpluizen van de zwemrichting en de fiets- en looproute. Als geografisch gehandicapte moest ik ook nog eens in een labyrint van in- en uitlooprichtingen in het parc fermé mijn weg zien te vinden. De timetag die ik gewend was aan m’n schoen vast te maken kon ik nog net op tijd uit m’n schoen bevrijden om rond m’n enkel te doen voor het zwemmen. Gelukkig daalde mijn hartslag uiteindelijk wat na het startschot.

Gaat die spanning ooit weg?

Nu 7 jaar later voel ik eenzelfde soort spanning, maar nu gaat het om het marathon weekend in Amsterdam. Niet omdat ik opzie tegen de afstand van de halve marathon die ik ga lopen, niet vanwege de vrees dat de voorbereiding niet goed is geweest, nee het is iets anders….

Dit weekend gaat mijn eerste ontmoeting met alle andere Polar Benelux Ambassadors worden. Op vrijdagavond sta ik dus braaf alsof ik mijn eerste sollicitatiegesprek heb zenuwachtig mijn schoenen te poetsen en m’n hardloopshirt nog even glad te strijken. Zoals mijn dochters kortgeleden trots met hun rugzak achterop naar de eerste schooldag gingen, zo heb ik al mijn denkbare nieuwe sportkleding ingepakt inclusief een gelletje voor tijdens de pauze. In plaats van een nieuw schrift van de schoolcampus neem ik m’n hardloophorloge mee om hartslagen te noteren. Glanzend staat alles bij de deur te wachten tot het morgen is.

Groepje Polar

Morgen zet ik letterlijk en figuurlijk mijn eerste stapjes in groepje Polar. En ach het zal allemaal wel meevallen. Na de kennismaking mogen we alweer lekker buitenspelen met een 6km Good Morning City Run. Daarna is het vast fruit eten en wat drinken. En als Juf Kathy van Polar en meester Erben tevreden zijn delen ze misschien al wel de startnummers uit voor de wedstrijd van zondag.

Overblijven

Net zoals mijn eigen kinderen drie maal in de week doen moet ik ook gelijk overblijven. Zaterdag eten we wel mijn lievelingseten. Koolhydraten stapelen tijdens de pasta party en daarna hebben we een slaapfeestje. Boven de 35 en met kinderen staan slaapfeestjes synoniem voor vroeg naar bed, doorslapen en rustig ontbijten zonder dat je broodtrommels moet maken en je achterblijft met vlekken op je schone overhemd.

Angsthaas

Als ik er zo over schrijf kan ik eigenlijk alleen maar bedenken hoe gaaf het toch eigenlijk is: een hardloopevenement met allemaal gelijkgerenden… uuh gestemden bedoel ik. Kortom, komend weekend wordt een hardloopfeestje met mooi weer en veel publiek. Mocht je nou toch net als ik een beetje last van zenuwen krijgen als je richting de startlijn loopt. Dan kun je altijd nog het hazenpad kiezen en hard wegrennen. Dat is sowieso toch de bedoeling volgens mij. CU@start:13.20 vak geel?