img_410706.30 Piep piep piep, daar gaat het startschot voor de nieuwe dag.  Mijn ochtend ritueel is te vergelijken met een goede koppeltraining voor triathleten. Even een korte racebriefing via de kalender in m’n iphone en ik kan van start. 

T1 Wisselzone

Ik stap m’n bed uit en sprint naar de andere kant van de kamer. De slaapkamer is de wisselzone. Ik ruk m’n pak uit de kast en gris m’n sokken mee die ik al traplopend aandoe. Na een uitgebreide core balance workout van hair styling en aankleed-worsteling met de kids heb ik een tandenpoetsgelletje verdiend. Na een goed ontbijt ren ik vervolgens het huiselijke parc ferme uit met m’n fiets. 

Work to eat, eat to live, live to ride, and ride to work

Ik spring op de fiets. M’n been gooi ik op een onmogelijke manier over de fietsstang heen, omdat m’n dochter achterop zit. De eerste meters in de straat stayer ik noodgedwongen achter een bakfiets. Snel drop ik de kinderen met de 3B’s (bidon, banaan en boterhammen met pindakaas) op school. Daarna ga  ik direct door naar kantoor. In de stad is dit meer te omschrijven als een intervaltraining. Al voel ik mij soms ook net een baanrenner op het moment dat mijn versnellingen het niet doen.

T2 Wisselzone

Eenmaal aangekomen bij T2, of beter gezegd de garage vol met lease auto’s, zorg ik dat ik netjes voor de ingang van m’n fiets spring. Ik ren met de fiets in de hand de garage in naar de fietsenstalling. Ik hang mijn fiets in het rek en maak mij op voor de eerste serieuze hoogtemeters van die dag. Trap op, toegangspoortje door, volgende trap en weer een deur door. Daar is m’n eerste drankpost, het koffiezetapparaat. Ik pak snel twee bekertjes (1 koffie en 1 water) en plof neer op m’n bureaustoel. Ik zet m’n computer aan en op mijn screensaver staat de slogan van het bedrijf: “run the extra mile”. Laat dit nou net op mijn lijf geschreven zijn. Ik heb alleen het idee dat ik het wellicht iets te letterlijk neem.

Ik organiseer mijn eigen bankrunnorthern-rock-007

Ik ga 1 keer per week met een collega ‘runchen’: hardlopen tijdens de lunch en eten aan het bureau. In 3-delig New Balance rennen wij via de Scheveningse bossen naar het strand, onder de pier door en na de laatste strandtent draaien we om en lopen dezelfde weg terug. Binnen een uur zitten we weer aan de desk alsof er niets gebeurd is. Maar mijn bidon verraadt onze sportiviteit en m’n hartslag weet wel beter. Mijn hoofd weet ook wel beter. Het is weer fris, scherp en vaak vol goede ideeën.  Van hardlopen wordt je creatiever en dan vooral als je hetzelfde rondje loopt zodat je echt even niet hoeft na te denken.

Freedom, freedom freeeehiedoooomChocomelk

Als ik weer achter m’n bureau zit, neem ik een chocomel (de ideale hersteldrank) en neurie het liedje ‘Freedom’ (voor choconostalgie bekijk de clip hier). Statistisch is bewezen dat je als baas vaak meer vrijheid in je werk ervaart. Zelf ben ik geen CEO, verre van dat. Maar met hardlopen ervaar ik het ultieme gevoel van vrijheid. I run the office! Niet figuurlijk, maar letterlijk! En aan het einde van de dag ruilen we geen shirts zoals voetballers doen, is er geen medal ceremonie of een P&L finishvlag waar ik onderdoor ren. Nee, ik volg hetzelfde patroon nog een keer, maar dan in omgekeerde volgorde.