Zoals enkele fanatici onder jullie waarschijnlijk kunnen bevestigen, begint het kiezen van een reisbestemming met het openslaan van de (buitenlandse) wedstrijdkalender. Eerlijk toegeven…… Ga ik op reis voor een wedstrijd in het buitenland of plan ik mijn reis tussen de wedstrijden door? Dilemma, dilemma. Vervolgens kies je een accommodatie aan de rand van een park of in de buurt van een baai. En als je fiets meegaat, dan het liefst op een strategisch fietsknooppunt dat je aan je vrouw verkoopt als cultureel erfgoed. Daarna open je googlemaps en begin je met het uitstippelen van loop- en fietsroutes. En mocht ik ooit een “slot” voor Hawai krijgen, dan gaan we daar naar toe voor het mooie weer;-)

 

Sporting the Australian dream

In plaats van figuurlijk mijn grenzen te verleggen tijdens een hardloopwedstrijd of triathlon verleg ik de komende 3 maanden mijn grenzen letterlijk door met vrouw en twee kinderen in een camper door Australië te gaan trekken.

Iedereen die er geweest is, verzekert mij dat er geen land zo gek van sport is als Australië. Volgens cricketgrootheid Sir Donald Bradman is sport verweven met het Australische leven. De Australische schrijver Donald Horne deed hier nog een schepje bovenop en zei ooit dat aan sport doen of er naar kijken “het vervullen van je rol als Australiër” is. Oud politicus John Hewson verwoordde het wat volkser: “Australiërs zijn erg op competitie gesteld. Er gaat voor ons niets boven sport. Nou vooruit dan, na drank en seks komt sport op de eerste plaats.” Als je met een sportlifecrisis ergens naar toe moet, dan is Australië toch het beloofde land. Het land van de onbegrensde sportmogelijkheden. Komende maanden dus verslag van een triathleet en zijn ‘Australian dream’.

 

Ik ga op vakantie en neem mee…..img_4699

Zwembroek, fietsspullen, hardloopschoenen en nog meer sportspullen. Even kijken of ik nog ruimte heb voor wat normale kleding. De lege hoekjes vul ik op met sportgels. Gewapend met een hardloop- en triathlonkalender, een telefoon met nummers van lokale triathlonverenigingen en strava routes in m’n achterhoofd, vertrekken we naar het met Olympische zwembaden overgoten Sydney. De eerste airbnb ligt ‘toevallig’ op, atletiekbaanlengte, 400m, van een Olympisch zwembad. Niks zorgvuldige jaarplanning met 1 week trainingskamp in Lanzarote of een weekendje trappen in de Vogezen. Ik plan gewoon 3 maanden onder het mom van een sabbatical met het gezin. Als mijn vrouw daar straks achter komt, zal dit ongetwijfeld als een Australische boomerang bij mij terug komen.

 

I’m ahead of you!!!

Voor het eerst dat ik bovenstaande zin uit durf te spreken. Want ook al heb ik nog nooit een wedstrijd gewonnen (wel 2e maar dat telt niet), komende 3 maanden zal ik overal als eerste zijn. Ik loop zo’n 5 marathons oftewel 10 uur op jullie voor. Met die voorsprong durf ik een hele triathlon tegen Jan Frodeno zelfs nog wel aan. Momenteel heb ik dus midden in de winter mijn schaatsen alweer ingevet. En in plaats van een uitnodiging voor de klompentrail te accepteren, hoop ik straks de kangoeroe mars of struisvogeltrail ergens in Australië te lopen. Mocht je nog suggesties hebben voor andere ‘must sports’, ‘to do runs’ of ‘wine trails’ in Hunter Valley, dan houd ik mij aanbevolen…