Mijn 5 indrukwekkendste sportmomenten

Iedereen heeft ze wel, van die prachtige sportmomenten met heroïsche eindes die je nooit meer vergeet. Zo’n sportmoment kan een eigen ervaring zijn of een tv beeld dat eeuwig op je netvlies blijft branden. De lessen die je er uit leert kunnen zowel fysiek als mentaal zijn. Zelf heb ik ook van die momenten waarbij de atmosfeer en emoties niet alleen dagen maar zelfs jaren nadreunen. Het meest ben ik onder de indruk van momenten waar de wil het wint van de fysieke gesteldheid. Welke momenten dit zijn en welke lessen ik hieruit geleerd heb lees je hier….

Erben Wennemars na zijn debuutmarathon in Amsterdam 2010

Link voor de video van zijn interview: Debuut marathon Erben Wennemars

Nadat Erben Wennemars de dag voor de marathon de weersvoorspelling zag en tot de conclusie kwam dat het ‘best wel mooi weer was’, besloot hij in een opwelling mee te doen. Hij had nog nooit langer dan een halve marathon gelopen. Last minute werd hij toegelaten tot het startveld. Na zijn spontane debuutmarathon was zijn eerste reactie: “ik vond het verschrikkelijk, ik vond het echt heel erg” Het ergste was niet de rolstoel en de fysieke pijn die hij na afloop had maar volgens eigen zeggen het feit dat hij moest wandelen, zelfs in de laatste kilometer. Op de uitspraak: “nooit meer een marathon” is hij later terug gekomen en heeft nog verschillende marathons onder de 3 uur gelopen.

• Les: Wees realistisch en onderschat een marathon nooit

Sian Welch en Wendy Ingraham kruipen over de finish tijdens de IM Hawaii 1997

Sian Welch en Wendy Ingraham kruipen over Ali’i drive richting de finish van de triatlon in Hawaii. Een strijd tussen fysiek en mentaal. Sian Welch is de man met de hamer serieus tegengekomen. Ze is op en kruipt verder in een soort delirium. Met nog een paar honderd meter te gaan is ze zo dichtbij maar toch ook nog zo ver weg en Wendy Ingraham zit haar op de hielen. Haar benen zijn uitgeblust maar haar wil staat in vuur en vlam. Een mythische strijd die later door Ingraham beschreven wordt met de woorden: “We waren net Laurel en Hardy”.

• Les: Each position is worth a fight

Brownlee Brothers, finale van de Triathlon wereldseries 2016

In winnende positie van de finale van de Triathlon wereldseries ging de jongste van de twee Brownlee brothers als gevolg van uitdroging bijna onderuit in de laatste meters. Ondersteund door zijn broer Alistair Brownlee, de Olympisch kampioen, werd Jonathan tweede in de bloedhete triatlon van Cozumel. Dit was net niet genoeg om eerste in het WK-klassement te eindigen. Alistair Brownlee gaf als commentaar nadat hij zijn uitgeputte zwalkende broer in de laatste meters over de finish had gedragen “I took the water on, made myself cool and I was all right.” Zijn broer twitterde later op de dag een foto uit het ziekenhuis dat hij ok was en hij gaf als ironisch commentaar: “Normally this happens when you have had too much to drink. This time it was the opposite #ouch”

• Les: You have to race the conditions

Derek Redmond wordt gedragen door vader tijdens de 400m sprint op Olympische spelen van Barcelona 1992

Derek Redmond was een groot kanshebber om tijdens de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona om het goud te pakken op de 400 meter sprint. Halverwege de race scheurde hij zijn hamstring. Geheel in de Olympische gedachte, ‘meedoen is belangrijker dan winnen’ is hij vastbesloten om toch te finishen. Zijn vader die op de tribune zit twijfelt geen moment en baant zich een weg door de beveiliging heen de baan op. Samen maken vader en zoon de race af en komen met een daverend applaus over de finish.

• Les: you never walk alone

Mijn dochter die 1.5km loopt tijdens de kids run bij de Vredesloop 2016

Genietend rent mijn dochter haar geluk achterna. Of het nu buiten is, op het speelplein of aan mijn hand. Dit weekend heeft ze 1.5km gelopen en ze is niet moe te krijgen. Trots loopt ze met haar medaille rond en stoer drinkt ze uit haar flesje AA drink zonder suiker. Iedereen die het horen wil moet haar overmoedige praatjes aanhoren waarbij ze beweert ‘dat ze zelfs sneller is dan DE juf’. Natuurlijk schat, maar ook al ben je laatste, het maakt mij niet uit. Voor mij blijf je de eerste. Glunderend stapt ze op de fiets en weg zijn we. Dromen achterna…..

• Belangrijkste les: Chase your dreams and never forget to enjoy!